தேசிய கீதத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியின் விவாதங்கள் மற்றும் எண்ணக்கருக்கள் (பகுதி 1)
தனுஷ்க சில்வா
இலங்கையின் தேசிய கீதம் பாடப்பட வேண்டிய மொழி குறித்த சமூக விவாதத்தைப் பார்ப்பது இலங்கையில் ஒரு பொதுவான நிகழ்வாகிவிட்டதுடன் இது கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு தேசிய விழாவிலும் எழுகிறது. அத்தகைய ஆலோசனை 73 வது சுதந்திர தின கொண்டாட்டத்திற்கு முன்னரும் நடந்தது. தேசிய கீதத்தை விட தேசிய கீதத்தின் மொழிக்கு அமைவாகவே நாட்டில் அமைதி, தேசிய ஒற்றுமை மற்றும் ஒற்றுமை நிலவுகிறது என்று பெரும்பான்மையான சிங்கள சமூகம் நம்புகிறது.
இலங்கையின் சுதந்திரத்திற்குப் பிந்தைய யுகத்தின் ஆரம்பத்திலிருந்தே, ஒரு அரசின் அடையாளத்தை நிலைநிறுத்தும் குடியுரிமை, வாக்காளர்கள், தேசியக் கொடி மற்றும் உத்தியோகபூர்வ மொழி என அனைத்தும் நெருக்கடியில் உள்ளன. பெரும்பான்மை சிங்கள சமூகம் இந்த கூறுகளை “சிங்களமயமாக்க” விரும்புகின்றதுடன் அவற்றை மற்றவர்கள் மீதான தங்கள் ஆதிக்கத்தின் மாதிரிகளாக விருத்தி செய்ய விரும்புகின்றது. இந்த கட்டுரை தேசிய கீதத்துடன் தொடர்புடைய மொழி தொடர்பான வரலாற்றுச் சிக்கலின் பரிணாம வளர்ச்சியையும் அதன் சமூக பரிமாணங்களையும் பகுப்பாய்வு செய்ய முயற்சிக்கிறது.
மொழி தொடர்பான குழப்பம்
இலங்கையின் தேசிய கீதம் உருவானதிலிருந்து கொந்தளிப்பில் உள்ளது. அதன் தோற்றம் மற்றும் பரிணாம வளர்ச்சியை ஒருவர் ஆராயும் போது இது தெளிவாகிறது. இலங்கைக்கான தேசிய கீதம் என்ற யோசனை முதலில் பௌத்தர்களால் உருவாக்கப்பட்டது. “இறைவன் ராஜா / ராணியை காப்பாற்றுகிறார்” என்ற கீதம் 1745 இல் பெரிய பிரித்தானியாவின் தேசிய கீதமாக மாறியது. தேசிய கீதம் என்பது பிரித்தானிய அரசியல் பாரம்பரியத்தை ஒத்த பாரம்பரியம் மற்றும் நடைமுறையின் பரிணாமமாகும். பிரித்தானிய சாம்ராஜ்யத்தின் விரிவாக்கம் காரணமாக, காலனித்துவ நாடுகளின் தேசிய கீதமாக்கப்பட்ட “இறைவன் ராஜா / ராணியை காப்பாற்றுகிறார்” என்பதே இலங்கையில் (சிலோன்) தேசிய கீதமாகவும் இருபதாம் நூற்றாண்டின் முதல் இரண்டு தசாப்தங்கள் வரை இருந்தது.
இலங்கைக்கு ஒரு புதிய தேசிய கீதம் தேவை என்பதை சுட்டிக்காட்டி 1919 இல் உருவாக்கப்பட்ட சிலோன் தேசிய ஒன்றியம் 1923 இல் டட்லி சேனநாயக்க மற்றும் ஜூனியஸ் ரிச்சர்ட் ஜெயவர்தன ஆகியோருடன் ஒரு பிரகடனத்தை நிறைவேற்றியது. அதன்படி, கீதத்தைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கான ஒரு போட்டி நடைபெற்றதுடன், இறுதியில் F.S. முனசிங்க அவர்களால் உருவாக்கப்பட்ட பாடல் வெற்றி பெற்றதுடன், அது தேவா சூர்யசேனாவால் 1942 ஆம் ஆண்டில் நடைபெற்ற சிலோன் தேசிய சங்கத்தின் அமர்வுகளில் பாடப்பட்டது. இந்தப் பாடல் போட்டியில் வென்றபோதும், அது மக்களால் விரும்பப்படவில்லை என்பதுடன் குறித்த போட்டியில் தேர்வு செய்யப்படாத மற்றொரு சமர்ப்பிப்பு மக்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. இது புகழ்பெற்ற கலைஞரும் கவிஞருமான ஆனந்த சமரக்கோன் எழுதிய நமோ நமோ மாதா என்பதாகும்.
1950 ஆம் ஆண்டில், அப்போதைய நிதியமைச்சர் ஜே. ஆர்.ஜெயவர்த்தனா, நமோ நமோ மாதா கீதம் பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டிருந்தால் அதை நாட்டின் அதிகாரப்பூர்வ தேசிய கீதமாக முன்மொழிந்தார். ஜெயவர்த்தன்ன பின்னர் கன்னாராம அபிவிருத்தி அமைச்சருடன் அமைச்சரவை தீர்மானத்தை முன்வைத்தார். E.A.P விஜெரத்ன தலைமையில் ஒரு குழு நியமிக்கப்பட்டதுடன், நமோ நமோ மாதா பாடலின் வரிகள் சில சிறிய மாற்றங்களுடன் தேசிய கீதமாக பெயரிடப்பட வேண்டும் என்று பரிந்துரைக்கப்பட்டது. ஆகஸ்ட் 1951 இல், அமைச்சர் விஜெரத்ன அந்த கீதத்தை தேசிய கீதமாக அங்கீகரிக்க பரிந்துரைக்கும் அமைச்சரவை பத்திரத்தை சமர்ப்பித்தார். இந்த பத்திரத்தை அமைச்சரவை ஏகமனதாக அங்கீகரித்ததுடன் அது அதிகாரப்பூர்வமாக இலங்கையின் தேசிய கீதமாக நவம்பர் 22, 1951 அன்று ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
பின்னர், 1956 இல், பண்டாரநாயக்க அரசாங்கம் நமோ நமோ மாதாவை எதிர்த்தது. அரசாங்கத்திற்கு எதிரான அரசியல் ஆர்ப்பாட்டங்கள், தொழிலாளர்களின் வேலைநிறுத்தங்கள், இனவெறி கலவரங்கள், வெள்ளம், நிலச்சரிவுகள் மற்றும் பிற பேரழிவுகள் ஏற்பட்டபோது, இந்தப் பேரழிவுகள் கீதத்தின் காரணமாக ஏற்பட்டதாக கூறும் ஒரு பகுத்தறிவற்ற உணர்வும் உருவாகியிருந்தது. பாடல் வரிகளைத் தொடங்கும் வார்த்தைகள் நாட்டை எதிர்மறையாக வழிநடத்துகின்றன என்றும், அது பாடும்போது தேசமே ஒரு படுகுழியில் மூழ்கிவிடும் என்றும் ஒரு பின்தங்கிய வாதம் இருந்தது. தேசிய கீதத்தின் ஆரம்ப வார்த்தையான, நா-மோ-நா, நல்ல நம்பிக்கைகளின் படி துரதிர்ஷ்டவசமான எழுத்துக்களின் கலவையாகும். அந்த பின்தங்கிய வாதங்கள் செப்டம்பர் 1959 இல் பிரதமர் S.W.R.D. பண்டாரநாயக்க படுகொலை செய்யப்பட்ட போது அதிகரித்திருந்தது.
ஜூலை 1960 தேர்தலில் ஆட்சிக்கு வந்த சிறிமாவோ பண்டாரநாயக்க அரசாங்கம், பின்னர் தேசிய கீதத்தின் தொடக்க வசனத்தை இலங்கை மாதாவாக மாற்ற வேண்டும் என்று கலாச்சார அமைச்சர் மைத்ரிபால சேனநாயக்கவிற்கு பரிந்துரைகளை வழங்கியது. ஆனால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட மாற்றத்தை ஆனந்த சமரக்கோன் கடுமையாக எதிர்த்தார். இருப்பினும், பிப்ரவரி 1960 இல் சுதந்திர தினத்தன்று, இந்த வசனம் இலங்கை மாதா என மாற்றப்பட்டதுடன், விரக்தியடைந்த சமரக்கோன் 1962 ஏப்ரல் 5 ஆம் தேதி இறந்தார். அவர் இறப்பதற்கு சில நாட்களுக்கு முன்பு, டைம்ஸ் ஆஃப் சிலோனின் பத்தியில் ஒரு கட்டுரை எழுதினார். அந்தக் கட்டுரையில், “தேசிய கீதத்தின் தலை துண்டிக்கப்பட்டுள்ளது. இது பாடலை நாசமாக்கியது மட்டுமல்லாமல் எழுத்தாளரின் வாழ்க்கையையும் பாழாக்கியது. நான் மிகவும் ஏமாற்றமடைகிறேன். என்னைப் போன்ற ஒரு எளிமையான இசைக்கலைஞர் இதுபோன்ற ஒரு சம்பவம் நடந்த ஒரு நாட்டில் தொடர்ந்து வாழ்வது பெரும் துரதிர்ஷ்டம். மரணம் சிறந்தது ” எனக் கூறியிருந்தார்.
