அபிவிருத்தியால் காட்டை இழந்த ஆதிவாசியினர்

–சுனில் தென்னகோன்

கி.மு.ஐந்தாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் இருந்து இந்த நாட்டில் ஆதிவாசிகள் வாழ்ந்துள்ளதாக வரலாற்று அறிஞர்களும். தொல்லியலாளர்களும் சான்றுக்களை முன்வைத்துள்ளனர். நாட்டின் ஆரம்ப குடிகளாக ஆதிவாசிகள் கருதப்படுகின்ற நிலையில் உலகில் 136 நாடுகளில்  10 இலட்சத்து 300 அளவிலான ஆதிவாசிகள் வாழ்ந்துள்ளனர். இலங்கையில் 62 கிராமங்களில் 5 இலட்சம் அளவிலான ஆதிவாசிகள் வாழ்கின்றனர்.வில்லால் மிருகங்களை கொன்று வாழ்ந்ததால் ஆரம்பத்தில் அவர்கள் வேடர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டு பின்னர் ஆதிவாசிகள் என்று பெயர் பெற்றனர்.

இந்த நாட்டில் ஆதிவாசிகளின் ஆரம்பம் குறித்து இரண்டு  நிலைப்பாடுகள் காணப்படுகின்றன.இந்தியாவில் இருந்து வருகைத் தந்த இளவரசன் விஜயன், குவேனியின் பிள்ளைகள், மற்றும் திசாலாவிருந்து இந்த நாட்டுக்கு  வந்த வம்சாவளி பௌதிசாலவை சேர்ந்தது என்று ஒரு நிலைப்பாடும், அடிக்கடி இந்தியாவின் ஆக்கிரமிப்புக்களின் குழுவினால் தோற்றம் பெற்றவர்கள் என்று பிறிதொரு நிலைப்பாடும் காணப்படுகிறது.

நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளில் வாழந்த இவர்கள் 20 வர்க்கங்களை கொண்டிருந்த நிலையில் தற்போது 4 வர்க்கங்களை கொண்டுள்ளார்கள். ஊருவரியகலஇ தவால , மயில் மற்றும் உனாபான வர்க்கம்  என்று நான்கு வகையுண்டு. நாட்டின் உயர் சமூகத்துடன் ஒன்றிணைந்ததன் பின்னர் இந்த வர்க்கங்கள் இல்லாமல் போயின.இலங்கையில் ஆதிவாசியினர் ஊவா மாகாணத்தில் பிமிதென்னல மஹியங்கனையை ஆரம்பமாக கொண்டு தமது குடியேற்றத்தை ஆரம்பித்தனர். அத்துடன் இலங்கை முழுவதும் பல்வேறு பகுதிகளில் வாழ்ந்தார்கள்.ரதுகலல, தெனிகலல,வெலிபெல, நுவரகல,பொல்லேபெத்தல, ஹெனெபெத்தல, திருகோணமலை, மட்டக்களப்பு மற்றும் யாழ்ப்பாணம் ஆகிய பகுதிகளில் இவர்களின் குடிபரம்பல் ஆரம்பமானது.இந்த மக்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு வர்க்கங்கள் தோற்றம் பெற்றன.

ஊருவரிகே வன்னிலத்தே ஆதிவாசிகள் சமூகத்தின் தற்போதைய தலைவராவார்.அவரது தந்தையான ஹோலிகே வன்னிலத்தோ திசாஹாமி, திசாஹாமியின் தந்தை உனாபய இனத்தை சேர்ந்தவர்.வன்னிலத்தோவுக்கு தமது பரம்பரை வழியில் தலைமைத்துவம் கிடைக்கப் பெறுகிறது.

வனத்தை வாழிடமாக கொள்ளல்


ஆதிவாசிகளின்  வரலாற்றை ஆராய்கையில், அவர்கள் வனத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு வாழ்ந்தார்கள் என்பதற்கு பல சாட்சிகள் கிடைக்கப் பெற்றுள்ளன.வனபூமியை ஆரம்பமாக கொண்டு குடியேற்றங்களும் தோற்றம் பெற்றுள்ளன.குறைந்தளவிலான வசதிகளுடன் வாழ்க்கையை ஆரம்பித்த அவர்கள் விலங்குகளை கொல்வதற்கும், குருவிகளை வேட்டையாடுவதற்கும் பல தடைகளை எதிர்க்கொண்டு தமது உணவு தேவைகளை பூர்த்தி செய்துக் கொண்டார்கள்.

குhட்டு காட்டு விலங்குகளுடன் காட்டில் உயிர்வாழ்வது ஒன்றும் இலகுவானதல்ல, இருப்பினும் அவர்களுக்கு சத்தான உணவு கிடைக்கவில்லை என்று குறிப்பிட முடியாது. ஒரு காட்டு விலங்கு கொல்ப்படும் போது கிடைக்கும் புதிய இறைச்சி,  ஒரு புதிய கிழங்கு இலையை வெட்டினால் அதன் புத்துணர்ச்சி தேனீக்கள் மற்றும் குளவிகளிலிருந்து புதிய தேன் என்பன அவர்களுக்கு புதிய வாழ்க்கையை கொண்டு வந்தது.காட்டில் வாழ்வது எந்தளவுக்கு அபூர்வமானது. போசனையான உணவுகளுக்கு உரிமையாளரானார்கள். கடந்த காலங்கலும், தற்போதும் அவர்கள் கடுமையாக பொருளாதார நெருக்கடிகளை எதிர்கொள்ளவில்லை. போதுமான உணவை தேடிக் கொண்டார்கள். மழைக்காலங்களில் தேவையான உணவுகளை களஞ்சியப்படுத்தி வைத்துக் கொண்டார்கள். அதற்காக விசேட வழிமுறைகளையும் பின்பற்றினார்கள். அன்று அவர்களின் தேவை குறுகியதாக காணப்பட்டது.


ஆதிவாசிகளுக்கு தீங்கிழைத்தது உயர் சாதியினரா ?

இலங்கையில் 1960 ஆம் ஆண்டு காலப்பகுதியில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட மகாவலி கருத்திட்டம் நாட்டுக்கு நன்மையாக அமைந்தாலும் ஆதிவாசியினருக்கு எதிர்மறையான விளைவுகளை ஏற்படுத்தியது.மகாவலி கருத்திட்டத்தினால் ஆதிவாசிகளுக்கு உரித்தான வனப்பகுதி அவர்களிடமிருந்து பறிக்கப்பட்டது. வனப்பகுதிகளுக்கு பதிலாக குடியேற்ற பகுதிகளுக்கு செல்ல நேரிட்டது.ஆதிவாசிகளின் பூர்வீகமான மாதுறு ஓயா வனப்பகுதி  மகாவலிக்கு சொந்தமாக்கப்பட்டது. அத்துடன் கந்தகம்விலல, கராகொடல, இதிஎத்தல, வெஹர,பொகுனல, திருரானல, விலேகமல, குரு குபுர கிராமம் உள்ளிட்ட கிராமங்கள் ஆதிவாசிகளிடமிருந்து பறியோனது. கல்லோயா அபிவிருத்தி கருத்திட்டத்தால் ஆதிகாசிகளின் பல கிராமங்கள் பறிபோனது. நாட்டின் அபிவிருத்தி என்ற பெயரினால்  ஆதிவாசிகளின் இருப்பிடங்கள் இல்லாமல் போனதுடன், வனப்பகுதிகளும் அழிக்கப்பட்டன. நில் லியத்தல, குருது வின்ன, உள்ளிட்ட கிராமங்களும்  ஆதிவாசிகளிடமிருந்து இல்லாமல் போனது.
மாத்தளை மாவட்;டத்தில் லக்கல பம்பாவ உள்ளிட்ட பழமையான கிராமங்களும் ஆதிவாசிகளிடமிருந்து இல்லாமல் போனது. சட்டவிரோதமான முறையில் காடுகளை அழித்து குடியிறுந்ததாக குற்றஞ்சாட்டப்பட்டு ஆதிவாசிகள் தமது சொந்த இடங்களில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்டார்கள். ஆதிவாசி சமூகத்தினர் புனரைமைக்கப்பட்ட கிராமங்கள் மற்றும் தொகுதி குடியிறுப்புக்களுக்கும் விருப்பத்துடன் செல்லவில்லை. பலவந்தமான முறையில் குடியமர்த்தப்பட்டார்கள். விசாலமான காடுகள் ஆதிவாசிகளுக்கு பரம்பரை பரம்பரையாக உரித்தாக்கப்பட்டதே தவிர எவருடைய வரப்பிரசாதமாக கிடைக்கவில்லை.


ஆதிவாசிகள் தொற்றா நோய்க்குள்ளாதல்.

பெரிய காடுகளில் இருந்து கிடைக்கப் பெற்ற கொடைகள், சத்தான இறைச்சிகள், தேன் ,கிழங்க வகைகள் அனைத்தும் ஆதிவாசிகளுக்கு இல்லாமல் போனது.உயர் சாதியினருடன் ஒன்றிணைந்ததுடன் அவர்கள் உயர்சாதியினரது உணவு முறைமைக்க பழக்கமானார்கள். இந்த உணவு பழக்க முறைமையினால் ஆதிவாசியினர் தொற்றா நோய்களுக்கு உள்ளானார்கள். நீரழிவு, குருதி அழுத்தம் உள்ளிட்ட நோய்களுக்கு உள்ளாகி உயர்சாதியினருடன் வைத்திய சிகிச்சைக்காக அரச வைத்தியசாலைகளுக்கு செல்ல வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது.


கொவிட் வைரஸ் தொற்றுக்குள்ளாதல்

உலகத்தை ஆக்கிரமித்த கொவிட் பெருந்தொற்றால் உயர்சாதியினரும்,  ஆதிவாசிகளும் மரணத்தார்கள். வனத்தை இழந்திருந்த ஆதிவாசிகளின் இளைஞர்களும், முதியவர்களும் தொழிற்றுறையால் பாதிக்கப்பட்டு நகர் புறங்களுக்கு சென்று கூலி வேளை செய்ய ஆரம்பித்தனர்.கொவிட் பெருந்தொற்றால் கூலி வேளையும் இல்லாமல் போனது. கொழும்பு நகரில் இருந்தவர்களுக்கு தொழில்கள் இல்லாமல் போனது இவ்வாறான நிலையில் ஊரடங்கு சட்டம் முழு நாட்டுக்கும் அமுல்படுத்தப்பட்டதால் அவர்கள் தமது சொந்த ஊர்களுக்கு செல்ல வேண்டிய நிலைமை ஏற்பட்டது. தேசிய மற்றும் வெளிநாட்டு சுற்றுலா பயணிகள் வருகை தராத காரணத்தால் வியாபார நிலையங்களும் பாதிக்கப்பட்டன. சுற்றுலாத்துறை சேவைக் கைத்தொழிலில் ஈடுபட்டு வாழ்ந்த பெண்களின் வருமானமும் இல்லாமல் போனது.

நாடு வங்குரோத்து நிலையடைந்தமை


கொவிட் பெருந்தொற்று தாக்கத்தை தொடர்ந்து நாடு பொருளாதார ரீதியில் பாதிக்கப்பட்டதால் ஆதிவாசிகள் அதளபாதாளத்துக்கு செல்ல வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது.


 அதிகாரிகள் சட்டம்


வனவள உத்தியோகஸ்தர்கள் சட்டத்தை கடுமையாக்கியதால் ஆதிவாசிகள் காடுகளுக்கு சென்று ஆயுர்வேத பொருட்களை சேகரிக்க முடியாத நிலை ஏற்பட்டுள்ளது.வனப் பாதுகாப்பு அதிகாரிகள் ஆதிவாசிகளுக்கு வனத்தை தடை செய்யப்பட்ட பகுதிகளாக்கினர்.அதுமாத்திமல்ல  ஆதிவாசி இளைஞர்கள் குளங்களில் மீன்பிடிப்பதற்கும் தடை விதிக்கப்பட்டது.  நாங்கள் ரதுகல ஆதிவாசி தலைவரை சந்திக்க சென்றிருந்த போது வாவியில் மீன்பிடித்த இரண்டு இளைஞர்கள் கைது செய்யப்பட்டுள்ளதாக அவருக்கு தகவல் கிடைத்தது. ‘பெரும்பாலானோர் மீது பல்வேறு குற்றச்சாட்டுக்களை பொலிஸார், வனஜீவராசிகள் உத்தியோகஸ்தர்கள் மற்றும் வனபாதுகாப்பு உத்தியோகஸ்தர்கள் ஆகியோர் முன்வைத்து வழக்குத் தாக்கல் செய்துள்ளதாக’ ஆதிவாசி தலைவர் எம்மிடம் குறிப்பிட்டார்.

ஆதிவாசிகள் விவசாயம் செய்வதற்கான வசதிகளும் ஏற்படுத்திக் கொடுக்கப்படவில்லை. மழை நீர் ஊடாகவே விவசாயம் செய்தனர். வாவிகளின் நீர் அவர்களுக்கு கிடைக்கவில்லை. வாவியின் அவசியத்தை உத்தியோகஸ்தர்களிடம் எடுத்துரைத்தும் தீர்வு கிடைக்கவில்லை.புத்தகங்கள், பேனை, பென்சில், பாடசாலை புத்த கபை, காலணி மற்றும் பயணச் செலவு ஆகியவற்றின் விலைகளை அவர்களால் சமாளிக்க முடியவில்லை.அந்த அளவுக்கு அவற்றின் விலைகள் உயர்வடைந்துள்ளன. பிள்ளைகளின் பாடசாலை வாழ்க்கையும் இல்லாமல் போனது.  ஆதிவாசிகளின் பிள்ளைகள் மற்றும் ஆதிவாசிகளுக்கு பேய்களின் அடைக்கலம் மாத்திரமா?


எங்களின் பூர்வீக பூமியை இல்லாதொழித்தார்கள்


ஆதிவாசிகளின் தலைவர் வனஸ்பதி ஊருவரிகே வன்னிலத்தோவை தேடிச் சென்ற பயணத்தில் ஆதிவாசிகளின் முன்னோர்கள் மற்றும் கடவுளுக்கான வழிபாட்டு பூஜையின் போது அவரை சந்தித்தோம்.

கொவிட் பெருந்தொற்று எமது சமூகத்தின் வாழ்க்கைக்கு அச்சுறுத்தல் விடுத்தது. எமக்கு மாத்திரமல்ல முழு நாட்டுக்கும் அந்த காலத்தில் பிரச்சினைகள் காணப்பட்டன. எந்த காலத்திலும் இல்லாத வகையில் நாங்களும் நோய்களால் பாதிக்கப்பட்டோம். எவ்வித வருமானமும் இல்லாத நிலையில் கடைகளுக்கு செல்ல முடியாமல் போனது. எமது கிராம மக்கள் கொவிட் தொற்றால் பாதிக்கப்பட்டதுடன், நகரத்துக்குச் சென்று கூலி வேளைகளை செய்ய கூட முடியாத நிலைமை காணப்பட்டது.

இந்த காட்டில் பெறுமதியான ஆயர்வேத மூலிகைகள் உள்ளன.காட்டுக்குச் சென்று மூலிகைகளை சேகரிக்குமாறு எமது பிள்ளைகளுக்கு நான் குறிப்பிட்டேன்.ரசகித, தெடமபொது போன்ற மேலும் பல மூலிகைகளை காட்டில் சேகரிக்க முடியும். கொழும்பு ஆயுர்வேத கூட்டுத்தாபனம் அக்காலப்பகுதியில் எமக்கு உதவி செய்தது. சேகரித்த பல மூலிகைகளை ஆயுர்வேத கூட்டுத்தாபனத்துக்கு வழங்கினோம். எம்மவர்களுக்கு வேறு எவரிடமிருந்தும் உதவிகள் கிடைக்கவில்லை. வேறு அமைப்புக்களும், அரசாங்கமும் எமக்கு உதவி செய்யவில்லை. ஏனையவர்களுக்கு வழங்கிய 5000 ரூபாவையே அரசாங்கம் எமக்கு வழங்கியது.அதன் பின்னர் அதுவும் நிறுத்தப்பட்டது.

மாதுறுஓயா வனம் தான் எமக்கு சொந்தமான பூமி. 1983 ஆம் ஆண்டு முதல் இந்த வனத்துக்குள் சென்று தேன் எடுப்பதற்கும், வேட்டையாடுவதற்கும், தடை விதிக்கப்பட்டது. அத்துடன் காட்டுக்குள் செல்வதற்கும் தடை விதிக்கப்பட்டது. இரகசியமான முறையில் காட்டுக்குள் சென்று மூலிகைகளை தேடினோம். எமக்கு வாழ்வதற்கு வழி இல்லாத காரணத்தால் காட்டுக்குள் செல்ல வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது. இருப்பினும்  நாங்கள் ஏனையோரை போன்று  காட்டை அழிக்க நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை. எமது சமூகத்தினரை உத்தியோகஸ்தர்கள் பிடித்துக் கொண்டதால் பல நெருக்கடிகளை அக்காலப்பகுதியில் எதிர்க்கொண்டோம்.

இந்த கிராமத்துக்கு சுற்றுலா பயணிகள் வருகை தருவார்கள். உயிர்த்த ஞாயிறு குண்டுத்தாக்குதலின் பின்னர் ஏற்பட்ட அமைதியற்ற நிலையால் இந்த கிராமத்துக்கு சுற்றுலா பயணிகளின் வருகை வீழ்ச்சியடைந்தது. இதன் பின்னர் சுற்றுலா பயணிகளுக்காக பொருட்களை விற்பனை செய்பவர்கள் முழுமையாக பாதிக்கப்பட்டார்கள். இந்த வெசான் போயா தினத்துக்கு தான் சுற்றுலா பயணிகள் வருகை தந்தார்கள்.

நாங்கள் சுதந்திரமாக வாழ்ந்தவர்கள். அன்று இருந்த நிலைமை இன்று முழுமையாக இல்லாமல் போயுள்ளது.  அன்று எமது விருப்பத்துக்கு அமைய செயற்பட்ட நாங்கள் இன்று  நாட்டின் நீதிக்கு கட்டுப்பட வேண்டியுள்ளது.குழியை வெட்டுபதற்கும், கூரைக்கு போடுவதற்கு மர கிளைகளை வெட்டுவதற்கும், இன்று எமக்கு சுதந்திரம் கிடையாது. இது எமது பரம்பரையின் உரிமை இருப்பினும் இன்று எமக்கு அந்த உரிமைகள் நீக்கப்பட்டுள்ளன.

நகர்புற நாகரிகத்தால் எமது கலாச்சாரம் அழிந்துள்ளது.

நாட்டில் அதிகளவான அதிகாரத்தில் உள்ள அரசியல் தலைவர்கள் மக்களின் வாக்குகளினால் தெரிவு செய்யப்பட்டுள்ளார்கள்.நான் ஒரு இனத்தின் தலைவர் இருப்பினும் நான் வாக்குகளினால் தெரிவு செய்யப்படவில்லை. பரம்பரை அலகில் தலைவராக தெரிவு செய்யப்பட்டுள்ளேன்.எனது தந்தையான ஊருவரிகே திஸாஹாமி எத்தோவின் பின்னர் தலைமைத்துவம் எனக்கு உரித்தானது.

எமது இளைஞர்கள் நகரத்தை நோக்கிச் சென்றதால் எமது கலாச்சாரம் முழுமையாக அழிந்துள்ளது. நகரத்துக்கு சென்ற இளைஞர்கள் அங்குள்ள அழகுசாதனங்களை இங்கு கொண்டு வந்துள்ளதால் கிராமத்தில் உள்ள இளைஞர்களும் அந்த அழகுசாதனங்ளை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள். தற்போது ஒருசில இளைஞர்கள் தலை முடிக்கு நிறம் பூசுகிறார்கள், காது குத்தி காதணி போடுகிறார்கள். இந்நிலைமை நீடித்தால் நாட்டின் கலாச்சாரம் முழுமையாக சீரழியும், முழு நாடும் அழிவடையும்.

ரதுகல ஆதிவாசிகள் இன்று நெருக்கடியில்

மனிதர்கள் உலகில் தோற்றம் பெற்றதில் இருந்து இன்றுவரை பரிமான வளர்ச்சியடைந்துள்ள நிலையில் அன்று சிறிய குழுவாக இருந்த ஆதிவாசிகள் நடைமுறையில் ஏனைய இனத்துடன் நெருக்கமாகியுள்ளதை தெளிவாக அறிய முடிகிறது. ‘ரணதுகல’ஆதிவாசிகளை சந்தித்த வேளை ரதுகல ஆதிவாதிகள் சாதாரன மக்களை போல் வாழ்வதுடன் பல்வேறு நெருக்கடிகளை எதிர்க்கொள்கிறார்கள்.அத்துடன் பிறிதொரு சமூகத்தினராகவும் பார்க்கப்படுகிறார்கள்.ரதுகல பரம்பரை 1938 காலப்பகுதியில் ஆரம்பமானது.

தமக்கு கிடைக்க வேண்டிய வசதிகள் கிடைக்காமல் இருப்பதுடன், அரசாங்கத்தினால் குறைந்த வருமானமுடையவர்களுக்கு வழங்கப்படும் சமுர்த்தி கொடுப்பனவு மூன்று மாதகாலமாக கிடைக்கப் பெறவில்லை என்று அவர்கள் குறிப்பிட்டனர். உலக நன்கொடை ஊடாக வறுமை நிலையில் உள்ளவர்களுக்கு வழங்கிய 15000 ரூபா கொடுப்பனவை உத்தியோகஸ்தர்கள் தமது முன்னிலையில் மோசடி செய்ததாக ரதுகல ஆதிவாசிகளின் தலைவர் தனிகல மஹாபண்டாகே குடா வன்னிலத்தோ குறிப்பிட்டார்.அரச உத்தியோகஸ்தர்களினால் அடிக்கடி நெருக்கடிக்குள்ளாகுவதாகவும், அவர் குறிப்பிட்டார். உண்பதற்கு ஏதும் இல்லாத காரணத்தால் வாவியில் மீன் பிடிக்கச் சென்ற தமது இன இளைஞர்களை வனஜீவராசிகள் திணைக்கள உத்தியோகஸ்தர்கள் கைது செய்ததாகவும் அவர் குறிப்பிட்டார்.

வன்னிலத்தோ மற்றும் ஏனைய பரம்பரையினருக்கிடையில்  உறவுகள் இல்லை என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.இலங்கையை சுற்றி தமது 7 குழுக்கள் இருப்பதாகவும், தபானல, ரதுகலல, பொல்லேபெத்தல,வாகரெல, திபுலாகலல, ததிகல மற்றும் ஹென்னாதிகல அனைத்து கிராமங்களிலும் அதிகளவானோர் வாழ்ந்தனர். நாங்கள் கலாவெலவில் வாழ்ந்தோம்.  வனத்தில் இருந்து எம்மை வெளியேற்றியதன் பின்னர் வாழ்வதற்காக பல பிரச்சினைகளை எதிர்க்கொண்டோம். எமது பரம்ரை வனத்தில் வாழ்ந்தது.வனத்தில் இருந்து வெளியில் வந்ததன் பின்னர் இந்த சிக்கல்கள் தோற்றம் பெற்றன .ரதுகல ஆதிவாசி சமூகத்தில் 150 குடும்பங்கள் உள்ளன.

கொவிட் பெருந்தொற்று தாக்கம் மற்றும் உயிர்த்த ஞாயிறு குண்டுத்தாக்குதல்களால் மேலும் பிரச்சினைகள் தோற்றம் பெற்றன.கொவிட் காலத்தில் வனத்துக்குள் சென்று உணவுகளை தேடிக் கொண்டோம். அந்த காலப்பகுதியில் கூலி வேளைகள் ஏதும் இல்லை.ஒருசில நிறுவனங்கள் உணவு பொருட்களை கொண்டு வந்து கொடுத்தன.அது எமக்கு போதுமானதாக இருக்கவில்லை. அரசாங்கத்திடம் குறிப்பிட்டும் உதவிகள் ஏதும் கிடைக்கவில்லை.அரசாங்கத்திடமிருந்து சமுர்த்தி மாத்திரமே கிடைத்தது.

  சிங்கள புத்தாண்டுக்குத் தான் எமக்கு உலக நிவாரணம் கிடைத்தது.  ஏனைய பகுதிகளில் இந்த தொற்றுநோய் காணப்பட்ட போது உதவி தொகை வழங்கப்பட்டது. எமக்கு 20 கிலோகிராம் அரிசி கிடைத்தது. ஏனைய பகுதிகளுக்கு கிழங்கு, பருப்பு, தேங்காய் எண்ணெய் ஆகியன கிடைக்கப் பெற்றன. ஆனால் எமக்கு அவை கிடைக்கவில்லை. உலக நிவாரண தொகை கூட கிடைப்பதில் பல சிக்கல்கள் காணப்பட்டன. சேனாநாயக்க சமுத்திரம் எமக்கு சொந்தமான பிரதேசத்தில் உள்ளது. இருப்பினும் எமக்கு மீன் பிடிப்பதற்கும் தடை.

நாட்டில் அமைச்சர்கள் அல்லது உத்தியோகஸ்தர்கள் அல்லது குறைந்தபட்சம் பிரதேச செயலாளர் ,மாவட்ட செயலாளர் ஆகியோர் அவர்களை பற்றி தேடிப்பார்ப்பதில்லை என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.தமக்கு இழைக்கப்படும் அநீதிகள் தொடர்பில் உயர் அதிகாரிகளுக்கு அறிவித்தும் எவ்வித பயனும் கிடைக்கவில்லை. அரச உத்தியோகஸ்தர்களை வருடத்துக்கு வருடம் இடமாற்றம் செய்தால்  இந்த நிலைமை குறைவடையும் என்று அவரது நிலைப்பாடாகும்.  உத்தியோகர்கள்  அடிக்கடி நினைப்பது  அவர்கள் பொய்யுரைப்பதாக இருப்பினும்  உண்மை அதுவல்ல, சுபீட்சமான பொருளாதாரத்துக்கு உரிமைக் கோரும் ஆதிவாசிகள் நாட்டின் ஏனைய மனிதர்களை போல்  நோய்வாய்ப்பட்டுள்ளனர்.

பாடசாலையில் இருந்து விலகும் எமது பிள்ளைகள்

தமது பிள்ளைகளுக்கு சிறந்த கல்வியும், எதிர்காலமும் கிடைக்க வேண்டும் என்பதையே அனைத்து தாய்மாரும் நினைப்பார்கள். அவ்வாறான சிறந்த பெண்ணை நாங்கள் தபானே பகுதியில் சந்தித்தோம். அவர் குணபாஹ வரிகே சீலாவதி,

அவருடன் உரையாடிய எமக்கு ஆச்சரியமான பல விடயங்கள் வெளிப்பட்டன.அவரது மூத்த மகனை உயர்கல்விக்காக பாடசாலைக்கு அனுப்பி வைத்துள்ளார். அழுத்துக் கொண்டு இவ்வாறு குறிப்பிட்டார் ‘ எனது மூத்த மகன்  கல்வி கற்பதில் திறமையானவர். ஆவர் தபானே பாடசாலையில் கல்வி கற்றார். சாதாரன தர உயர்மட்டத்தில் சித்தியடைந்ததன் பின்னர் உயர்கல்விக்காக பிறிதொரு பாடசாலையில் சேர்த்தோம்.இறுதியில்  பிள்ளை பாடசாலைக்கு செல்லவில்லை.எனது கணவருக்கு நிரந்தர தொழில் இல்லை. கொவிட் தாக்கத்துக்கு முன்னர்  நாங்கள் தபானே பகுதியில் பொருட்களை விற்று அதிக வருமானத்தை பெற்றுக் கொண்டோம்.கொவிட் தாக்கத்துக்குப் பின்னர் எமது கிராமத்துக்கு  சுற்றுலா பயணிகள் வருகை தரவில்லை. நாங்கள் நிர்மாணிக்கும் பொருட்கள், தேன், குரக்கன், சோளமா, ஆகியவற்றை விற்பதற்கு எவரும் கிராமத்துக்கு வரவில்லை. நாங்கள் மூன்று வேளையும் நன்றாக சாப்பிட்டு வாழ்ந்த மனிதர்கள். இதன் பின்னர் அனைத்தும் இல்லாமல் போனது. உயர்கல்வி கற்க சென்ற எமது பிள்ளைக்கு புத்தகம், காலணி, புத்தக பை ஆகியவற்றை வாங்கிக் கொடுப்பதற்கும் எம்மிடம் பணம் இருக்கவில்லை.அப்பியாச கொப்பிகள், புத்தக பை உள்ளிட்ட பொருட்கள் வானவில் உயர்வடைந்துள்ளன.இவ்வாறான நிலையில் நாங்கள் எவ்வாறு பிள்ளைகளை படிக்க வைப்பது.  பாடசாலை கற்றல் உபகரணங்களை; வாங்கி கொடுக்க முடியாததால் பிள்ளையின் பாடசாலை கல்வி பாதிக்கப்பட்டது.பேருந்து கட்டணமும் அதிகரிக்கப்பட்டுள்ளது. வசதியில்லாததால் மகனின் பாடசாலை கல்வி பாதிக்கப்பட்டது. பாடசாலையில் இருந்து இடைவிலக நேரிட்டது. என்று கண்ணீருடன் எங்களை போன்ற ஏழ்மையான தாய், தந்தையர் பிள்ளைகளை எவ்வாறு பாடசாலைக்கு அனுப்ப முடியும்.

எனது இரண்டாவது பிள்ளை சாதாரன தரத்தில் கல்வி கற்கிறார்.சிறந்த முறையில் அவரால் கல்வி கற்க முடியும். இவரையும் பாடசாலைக்கு அனுப்ப முடியாமல் போகுமோ என்ற அச்சம் எனக்கு உள்ளது.இரண்டு கண்களிலும் இருந்து வழிந்த கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டு அவர் குறிப்பிட்டார். கல்வி கற்பதும் இன்று பிள்ளைகளுக்கு முடியாமல் உள்ளது. வயிற்றுக்கு உணவும் கிடையாது. கணவருக்கு நிரந்தர தொழில் இல்லை. நாங்கள் எவ்வாறு முன்னேறுவது.பாடசாலையில் இருந்து விலகும் எமது பிள்ளைகளுக்கு தொழில் வாய்ப்புக்கள் ஏதும் கிடைக்காது. எமது பிள்ளைகளின் எதிர்காலம் எவ்வாறு அமையும் என்பதை எண்ணி நாங்கள் அச்சமடைகிறோம் என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.


நாங்கள் சாப்பிட்டால் பிள்ளைகளின் கல்விக்கு பணம் இல்லை

ரதுகல பகுதியில் எம்மை சந்ததித்த பெண்கள் தமது வயதை காட்டிலும் வயதானவர்களாக தோற்றமளித்தனர்.சிறுவயதில் திருமணம் செய்து ஆறு,ஏழு குழந்தைகளை பெற்றுக்கொண்டு  பிள்ளைகளை வாழ வைப்பதற்காக இந்த நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளார்கள்.

ரதுகலவில் சந்தித்த எ.எம்.ஜி.பத்மாவதி ‘நாங்கள் மிகவும் கஸ்டத்துடன் வாழ்கிறோம். கணவருக்கு கூலி தொழில் ஏதும் கிடைத்தால் நாங்கள் சாப்பிடுவோம்.இல்லாவிடின் நாங்கள் பட்டினியில். எனக்கு மூன்று பிள்ளைகள் இருக்கிறார்கள். கிடைக்கும் வருமானத்தில் பொருட்களை வாங்கி சாப்பிட்டால்  பிள்ளைகளுக்கு கொப்பிகளை வாங்க முடியாது. கொவிட் காலத்தில் நாங்கள் பெரிதும் கஸ்டப்பட்டோம். எமக்கு உதவி செய்ய எவரும் இருக்கவில்லை. நாங்கள் பல நாட்கள் பட்டினியில் இருந்துள்ளோம். அந்த காலத்தில் கூலித்தொழில் கூட இருக்கவில்லை.மரவள்ளி கிழங்கை அவித்து சாப்பிட்டு நாட்களை நகர்த்தினோம். பல துயரங்களுடன் வாழ்கிறோம்.

ரதுகல ஆதிவாசிகளின் தகவல்களை தேடிச் சென்ற பயணத்தில்  எமக்கு பல அனுபவங்கள் கிடைத்தன.அவற்றை இங்கு குறிப்பிட முடியாது. அவர்கள் மிகவும் கஸ்டமான நிலையில் வாழ்கிறார்கள். நாட்டில் மூன்று வேளையும் உணவு உட்கொண்டு மக்கள் வாழ்வதாக குறிப்பிடும் அதிகாரிகள் மற்றும் அரசியல்களுக்கு அவர்கள் வேண்டிய அளவுக்கு சாட்சியமளித்த தயாராகவுள்ளனர். ஆதிகாலத்தில் இருந்து இந்த நாட்டில் வாழும் இந்த மக்களின் பரம்பரையை எதிர்காலத்துடன் இணைத்துக் கொள்வது அவசியம். இந்த நாட்டில் வாழும் ஏனைய மக்களைப் போன்று அவர்களும் சுதந்திரமாக வாழ வேண்டும். ஒரே நாடு ஒரே சட்டம் என்று கோட்பாடு அவர்களுக்கும் நியாயமானதாக இருத்தல் வேண்டும்.

படப்பிடிப்பு அணுசரனை -ஹசலக சுனில் ஏகநாயக்க

மொனராகல சஞ்ஜீவ பண்டார